
UW WIL GESCHIEDE
Zeggende: Vader, of Gij wildet dezen drinkbeker van Mij wegnemen! Doch niet Mijn wil, maar de Uwe geschiede.
Lukas 22: 42
Gethsémane! Het binnenste heiligdom van onze Heere bij het werk van Zijn eeuwige verlossing. In sommige opzichten is Gethsémane een groter wonder dan Golgotha! Van het uiterlijk offer op Golgotha zie ik in Gethsémane het innerlijke wezen. Wat er tussen de Vader en de Zoon gebeurt is, wat het de Zoon gekost heeft, wat aan Zijn offer de eigenlijke waarde heeft gegeven, dat alles kan Gethsémane alleen mij leveren. En in dat alles was het middelpunt het woord dat ik bezig ben te leren: niet Mijn wil!
Wees stil, mijn ziel. Overdenk en aanbid, terwijl u ziet wat er gebeurt, terwijl uw Heiland zelf die woorden leert uitspreken om ze daarna aan u te leren. U zult vier van de grootste wonderen van de eeuwigheid hier aanschouwen.
Het eerste: de Vader biedt de Zoon de beker van Zijn toorn aan om die te drinken. Schrik niet, de Bijbel kent maar twee bekers. Er is een beker van verlossing of van dankzegging (Ps. 16: 5, Ps. 23: 5, Ps. 116: 13 en 1 Kor. 10: 16) en er is een beker van grimmigheid of van bedwelming (Ps. 11: 6, Jes. 51: 17, 22 en Eze. 23: 33). Het is de wil van de Vader dat de Zoon deze beker dringt, zó zal Hij onze zonden verzoenen. De Vader geeft de Zoon de beker van Zijn grimmigheid over onze zonden in Zijn hand.
Het tweede: de Zoon, altijd gehoorzaam, moet door de vervloekte zondaarsdood in te gaan, deze beker proeven en leegdrinken. Hij smeekt, indien het mogelijk is, om deze beker niet te moeten drinken. Zijn menselijke wil deinst ervoor terug en wil anders dan de Vader. Hij vreest de dood. Maar Hij vreest nog meer om ongehoorzaam te zijn en in deze strijd zweet Hij bloeddruppels, terwijl Hij zegt: niet Mijn wil!
Het derde: de Vader doet de wil van de Zoon niet en geeft Hem Zijn verlangen niet. De Vader wil niet dat de beker aan Hem voorbijgaat.
Het vierde: de Zoon neemt de beker, die zo verschrikkelijk is voor Zijn heilige ziel. Hij offert Zijn wil op en staat op om de wil van de Vader te doen en de beker tot op de bodem, tot aan de Godverlatendheid toe, leeg te drinken.
Van al deze wonderen was het middelpunt: niet Mijn wil! Dit was het wat de Vader van Hem eiste. Dit was het wat Hem in Gods ogen zo heerlijk maakte. De eigen wil was de éne wortel van alle zonde. Dit alleen was het wat de zonde kon overwinnen en teniet doen. Dit alleen kon ons de weg terug naar God de Vader banen, namelijk dat ten koste van alles door de mens gezegd zou worden: niet Mijn wil! Gedurende Zijn hele leven had Jezus dit gezegd, dag aan dag. Gode zij dank, dit woord heeft de Heere de overwinning gegeven en onze verlossing verzekerd.
Niet Mijn wil! Dit woord is de sleutel van onze verlossing en hieruit put Jezus gehoorzaamheid, de kracht van volkomen verzoening voor al onze zonden. Vanwege dit woord kunnen de zonden van onze eigen wil volkomen en eeuwig vergeven worden. Het weegt op tegen de zonden van onze eigen wil Die God hebben vertoornd.
Geliefde broeder en zuster, mag ik u vragen: is deze Christus, wiens leven en lust was niet Mijn wil, uw Christus? Ik bid u, laat deze Christus, de Christus van niet Mijn wil, in uw hart wonen.
Andrew Murray (1828 – 1917)