Werk van de Voedselbank broodnodig

Foto: inzamelingsactie voor de Voedselbank op de biddag van 2017 in de Hersteld Hervormde gemeente Putten. 

Het CBS kwam onlangs met het bericht dat het aantal huishoudens in Nederland dat onder de armoedegrens leeft weer groter is geworden. In 2014 hadden circa 850.000 mensen onvoldoende geld voor het bekostigen van de basisbehoeften (zoals voedsel, woning en kleding). Ruim 5% van de Nederlandse bevolking is daarmee niet in staat om zonder hulp in de meest basale behoeften te voorzien! Achter deze cijfers en statistieken schuilt veel leed. Vooral eenoudergezinnen, alleenstaanden en mensen met een bijstandsuitkering hebben het moeilijk. Het bestaan van de voedselbank in ons land is geen luxe maar helaas broodnodig.

De meeste voedselbanken zijn verenigd in de ‘Voedselbanken Nederland’. De doelstelling van de voedselbanken is het bieden van directe voedselhulp aan de armste mensen en het voorkomen van verspilling van goed voedsel. Voedselbanken werken uitsluitend met vrijwilligers en verstrekken voedsel dat door anderen wordt gedoneerd. Wie komt er in aanmerking voor een wekelijks voedselpakket? De Voedselbank hanteert hiervoor strenge criteria. Hierbij wordt gekeken naar het netto inkomen min de vaste lasten. Voor 2017 is het normbedrag 440 euro voor een gezin met twee kinderen.

De Voedselbank kijkt verder dan alleen het verlenen van hulp. Van de klanten wordt verwacht dat zij meewerken aan het vinden van oplossing voor hun financiële probleem, onder het motto: ‘Geen pakket zonder traject’. De hulp van de Voedselbank is dan ook tijdelijk van aard.

In de Hersteld Hervormde Gemeente in Putten is op dankdag 2016 voor het eerst een inzamelingsactie voor de voedselbank georganiseerd. Op een praktische manier kon de gemeente bijdragen aan hulp voor mensen in ons eigen land die financieel niet rond kunnen komen. De ingezamelde producten worden door de Voedselbank Harderwijk verspreid over circa 175 huishoudens in Harderwijk, Ermelo en Putten. Naast het bieden van praktische hulp is de inzameling bedoeld om bewustzijn te creëren. Een groeiende groep mensen kan de eindjes nauwelijks aan elkaar kan knopen. In een individualistische samenleving en een ik-gericht hart is er geen oog voor deze groep. Gedreven door de liefde van Christus is er in het bijzonder in de Christelijke gemeente oog voor de nood van onze naaste. Die zorg voor anderen is niet begrenst tot de eigen gemeente. “Laat ons goed doen aan allen, maar meest aan de huisgenoten des geloofs” (Gal. 6:10).

We lezen in het Evangelie hoe Christus bewogen was met de nood van mensen. Niet alleen de zielennood maar ook de psychische en lichamelijk nood. Christus is de vervulling van het beloftewoord in Jesaja; ‘Hij heeft mij gezonden, om den armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen, die gebroken zijn van hart; Om den gevangenen te prediken loslating, en den blinden het gezicht, om de verslagenen heen te zenden in vrijheid; om te prediken het aangename jaar des Heeren’. Toch was het voor Jezus niet te onbelangrijk om hongerige magen te vullen. Als vele duizenden Hem gevolgd zijn in een woeste plaats laat Hij op het advies van Zijn discipelen de mensen niet hongerig vertrekken. ‘Geeft gij hun te eten’, zo luidt de opdracht van Christus tot Zijn discipelen (Matt. 14:16b). Voor de vertwijfelde discipelen voltrekt zich het wonder van de vermenigvuldiging van de vijf broden en twee vissen. Onder de zorg van Christus hoeft niemand gebrek te hebben. Wat overblijft gaat niet verloren maar wordt ingezameld, twaalf volle korven!