Toogdag 2014

Klik hier om de uitnodiging te downloaden.

Verslag
De Heilige Geest in de heilsorde
Onze belijdenisgeschriften spreken zorgvuldig over de toe-eigening door de Heilige Geest om enerzijds te onderstrepen dat er een verschil is tussen de verwerving en de toepassing en anderzijds om te laten zien dat de Geest niets toevoegt aan het heil in Christus. Zo gemakkelijk ontstaat de gedachte dat Christus en de Geest elk een deel van het heil voor hun rekening nemen, zodat we niet alleen op Christus worden gefundeerd. Het geheim van de toe-eigening onderstreept dat de Geest ons tot Christus brengt en aan alles doet sterven buiten Hem.

In de bange nood van onze ziel getuigt Hij met onze geest dat het evangelie waarachtig is als niet alleen anderen, maar ook wij worden geroepen. Hoe diep kan de verkiezingsangst in ons hart zijn! Door de Geest horen we de stem van Gods Zoon, zodat er geen afstand meer is tussen de Schrift en Gods Zoon.

Zo krijgt de Zoon op de wijze van het Woord heerschappij in ons hart, zodat we evenals Mozes ervaren dat God in de brandende braambos van het Woord tegenwoordig is. Zo is de toe-eigening van het heil geen vermetele pretentie meer, maar het zou vermetele pretentie zijn om het Woord haar oneindige kracht te ontnemen. We mogen het Woord beamen en mee-zeggen met het Woord: Niet alleen anderen, maar ook mij vergeving van zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid geschonken.

Het is een grondlijn in het gereformeerde denken om Christus’ werk te concentreren op de verzoening en de vergeving. Het staat zo diep in Paulus tweede Korinthe-brief dat God de wereld met Zichzelf verzoende. De gerichtheid op de verzoening is derhalve geen zaak van bekrompen eigenbelang van de zondaar, maar het wordt gedragen door het belang van God. Het geloof mag zien dat Christus genoeg heeft gedaan aan Gods gerechtigheid. Gods eer wordt gered en dat geeft aan het gelovig hart de diepste genoegdoening.    

We ontdekken dat in de mens Jezus alle heerlijkheid van God schittert. We raken dan ook niet uitgekeken op Hem en we verlangen naar diepere kennis van Hem. Hoe meer we van Hem leren kennen, hoe meer we ons bewust worden dat wij ten dele kennen. Hij is voor ons de Schoonste van alle mensen en we verlangen naar de intimiteit met Hem. Alle verlangens naar schoonheid, geluk, orde, goedheid en wijsheid worden alleen in Christus vervuld, zodat al onze lust en liefde zich naar Hem uitstrekt.

Rabbi Duncan heeft ergens opgemerkt dat we te veel bij het kruis verkeren en te weinig bij de kribbe. Hij bedoelde daarmee dat de Reformatie ons heeft geleerd hoe belangrijk het kruis en het offer van Christus is, maar dat we de schatten uit de vroege kerk hebben laten liggen in theologie, prediking en geestelijk leven, namelijk de heerlijkheid van de persoon van Christus. Het zou wel eens waar kunnen zijn, hoewel we kunnen zeggen dat juist in de puriteinse traditie deze noties wel aan de orde komen. In ieder geval zou de contemplatie in onze heilsorde een expliciete plaats mogen hebben: Het geestelijk aanschouwen van Christus.

In dit verband mogen we ook denken aan het hemelse werk van Christus dat nog steeds doorgaat (Hebr. 2:9). Dit maakt de christen hemelsgezind en een vreemdeling hier beneden. We ontdekken de eeuwige liefde van God in Christus. Onze gebeden veranderen geheel van karakter, omdat ze in een kinderlijke gezindheid tot de hemelse Vader worden opgezonden. Moeiten en zorgen komen in een ander licht te staan. We ontdekken dat het Zijn zorg is dat wij zorgen hebben, omdat we anders zo zorgeloos zouden zijn.

De Geest vernieuwt ons door het recht van de wet in ons te vervullen (Rom. 8:3-4) en te wandelen in de goede werken die Christus heeft voorbereid (Rom. 7:22). Gods dienst is voor ons een liefdedienst waarin we de ware vrijheid smaken.

De werkzaamheid van de Geest van vrijmoedigheid moeten we niet vergeten. Het behoort tot de diepste structuur van God en het herstelde beeld van God om te spreken. Er kan meer vrijmoedigheid in één woord van de Geest zijn dan in duizend woorden door ons vrijpostige natuurlijke karakter.

En zouden we door de Geest geen diep respect krijgen voor het werk van de Geest in de schepping? We ontdekken Gods almachtige en alomtegenwoordige kracht in ieder grassprietje. Tegelijk worden we gevoelig voor de gebrokenheid van deze schepping. De Geest doet ons mee-zuchten met de ganse schepping en uitzien naar de wederherstelling van alle dingen. Dan zal de herschepping vol van God de Geest zijn. Daarom klinkt nu de vermaning: Word vervuld in de Geest. 

Klik hier om de foto's te bekijken.